Dat was het dan!

Lieve lezers!

I'm back in Holland! Jammer maar helaas.. men laatste verslagje.
Gisteren ben ik weer terug gekomen uit Gent.

De laatste 3 weekjes naar de kerst zijn voorbij gevlogen. Op de afdeling werkte ik zelfstandig en trapte nog veel lol! Moment of true was nog wel men eindevaluatie, dit was gelukkig allemaal in orde. Maar omdat het een docent was van een andere school moet ik men "echte" eindevaluatie nog hebben. Dit wordt wel spannend. Het gevoel dat ik nog steeds gebuisd kan worden maakt me wel bang. Maar men begeleider heeft een verslag geschreven hoe we het half jaar te werk zijn gegaan.

Een leuke ervaring wat ik in deze 3 week heb meegemaakt, is dat ik op de afdeling Short stay heelkunde op meegemaakt voor 1 dag. Dit is de afdeling waar 1 van men huisgenootjes het hele half jaar heeft gestaan. Wat een top afdeling! Ik weet nu dat dit mij ook goed ligt. Dagelijks veel patiënten op opname die een operatie hebben ondergaan of die een operatie gaan krijgen. Veel wondzorg, infuusjes en andere spannende handelingen.

Ook hebben we met zen 4en nog erg genoten van de laatste drie weken. Lekker koken, veel lachen, gieren brullen en uiteraard uitgaan. Vorige week zondag hadden we een cultureel dagje door een psychiatrisch museum te gaan bezoeken in Gent. Erg interessant, maar ook heftig om te zien hoe het er vroeger aan toe ging in de tijd van pake en beppe (opa en oma) of daarvoor nog.

Laatste week was ingegaan. Zondag hebben we elk 1 voor 1 gespeecht voor elkaar. Heftig moment en de tranen kwamen dan ook omhoog. We haalden nog een aantal herinneringen op en dronken ons laatste wijntje samen, want Melanie ging de laatste week haar late dienst in dus die zagen we niet meer.

Men laatste week kan ik wel stellen dat het 1 van de gaafste weken was op reva! Al was men begeleider in die week in verlof. Heb ik enorm gelachen.

Tjitske en Melanie werkten woensdag voor het laatst en Marijke en ik moesten donderdag nog. We hadden afgesproken omdat Melanie de late dienst had, voor haar op te blijven die avond. We hebben nog een gezellige avond ervan gemaakt en herinneringen opgehaald. Donderdag brak men laatste dag aan. Ik was moe... heel moe.. iets te kort geslapen :( maar ondanks dat heb ik er het beste van gemaakt. Ik stond precies op deze dag nog op de zwaarste zone. Ik was ondanks dat ik moe was heel blij, omdat ik men voldoening hierdoor ook uit en stage kon halen. Nog even voor het laatst het uiterste uit mezelf halen. Bij de overdracht 's middags kreeg ik het moeilijk, omdat ik wist... dit is men laatste hier. Na de overdracht heb ik iedereen bedankt op zen Nederlands met een hand en drie kussen. Gelukkig waren ze al wel wat Nederlands gewenst dus kwam het niet uit onverwachte hoek. Jaa... en dan kom je thuis aan, kaal zonder Melanie en Tjitske... lege kamers...huilen en huilen. Een moment dat je denkt, ja het half jaar is voor mij ook bijna voorbij. Gelukkig steunden Marijke en ik elkaar.

De laatste dag hebben we het er nog goed van gevierd. Nog even uitgaan en afscheid nemen van mensen die we hebben leren kennen. En natuurlijk moest er ook ingepakt worden! Hell! haha je hele kamer inpakken, niks voor mij!

Zaterdagochtend waren men broer en mama al vroeg vertrokken naar Gent. Maarja omdat wij pas vrijdagavond om 4 uur zijn gaan slapen, hadden we ons verslapen. Om 9 uur werd ik wakker en ben ik snel in de douche gesprongen want Mem en Sjouke zouden er al om half 10 zijn. Snel snel en jaa daar waren ze. Met een sprintje vloog ik ze dan in de armen. Tuurlijk wel met een dubbel gevoel, omdat ik blij was om ze te zien... maar het besef dat ik dan echt naar Nederland zou gaan voor goed en het mooie leventje in Gent zou achterlaten. Na dat alle spullen in de auto stonden van mij en Marijke en haar ouders ook alles ingepakt hadden, stonden de 3 nieuwe studenten die in het huis kwamen vanuit Nederland al voor de deur te trappelen om uit te pakken. Dit was moeilijk vooral toen zei in huis stonden met hun familie. Marijke en ik hadden beide dezelfde gedachten. Het is ONS huis hahahaha.

Na afscheid te hebben van men toppertje Marijke en ons appartementje zijn we nog even naar de afdeling gereden. Zo kon ik nog aan Mem en Sjouke laten zien waar ik dit half jaar heb gezeten. Toevallig was men begeleider nog aan het werk. Erg leuk.

Thuis aangekomen.... HOME SWEET HOME! Daar stond men topper! Papa Jannes! Wat was ik blij hem weer te zien! Hij had al gauw de thee klaar en toen zaten we gezellig op de bank heerlijk te kletsen over mijn ervaringen.


Jaa lieve lezers. Hier is het mee gedaan...
Ik wil jullie nog vertellen dat ik echt een gouden halfjaar heb gehad. Ik heb veel geleerd van de afdeling maar ook van men huisgenootjes. Geleerd en gezien wie ik nu zelf ben... bijzonder genoeg ben ik er heel sterk uitgekomen. Iets wat ik van te voren nooit gedacht had. Ik ben blij dat ik deze kans genomen heb en de kans is ook heel groot dat ik heel snel weer eens terug ga! Ik heb men doelen voor mezelf echt bereikt. Zelfstandig worden en mezelf goed te leren kennen en aan mezelf te werken op zwakke punten. Ook kan ik aanraden voor verpleegkundige studenten je stage in België te doen. Hangt er natuurlijk wel van af waar je komt. Maar ik heb een top stage gehad!

Lieve lezers bedankt voor de leuke, lieve, geïnteresseerde reacties

Veel liefs

Saluutjes
Geertje!